วันพฤหัสบดีที่ 29 ตุลาคม พ.ศ. 2552

ฟ้าร้องไม่อายใคร - รุจ The Star


ดอกไม้ที่ดูงดงาม ยังมีหนามทิ่มแทงให้เจ็บช้ำ
ความรักของเรามันเหมือนเมฆดำ ก่อตัวขึ้นช้าๆ
สุดท้ายถ้ามันรับไม่ไหว ก็เปลี่ยนฝนให้ลงมาเป็นน้ำตา
ฉันรู้รักเรามันเหนื่อยล้า เธอก็คงต้องไป

เมื่อรักมันสุดทาง รั้งเธอไปก็ไม่อยู่
คงทำแค่เฝ้าดูแม้ว่าเจ็บ เจ็บแต่ยอมให้เธอไป

ฉันอยากทำตัวได้เหมือนฟ้า เวลามันร้องไม่อายใคร
แต่รู้น้ำตาไม่ช่วยอะไร ยังไงเธอคงต้องลา
แม้หากทำตัวได้เหมือนฟ้า เวลามันร้องไม่อายใคร
แต่ฉันรู้ดีว่าคนจะไป ลำบากใจถ้าต้องเห็นน้ำตา

ที่ฉันนั้นดูไม่เป็นไร แค่ไม่อยากให้เธอลำบากใจ
สุดท้ายไม่ใครก็ใครสักคน มันต้องเสียน้ำตา

เมื่อรักมันสุดทาง รั้งเธอไปก็ไม่อยู่
คงทำแค่เฝ้าดูแม้ว่าเจ็บ เจ็บแต่ยอมให้เธอไป

ฉันอยากทำตัวได้เหมือนฟ้า เวลามันร้องไม่อายใคร
แต่รู้น้ำตาไม่ช่วยอะไร ยังไงเธอคงต้องลา
แม้หากทำตัวได้เหมือนฟ้า เวลามันร้องไม่อายใคร
แต่ฉันรู้ดีว่าคนจะไป ลำบากใจถ้าต้องเห็นน้ำตา

ฉันอยากทำตัวได้เหมือนฟ้า เวลามันร้องไม่อายใคร
แม้หากทำตัวได้เหมือนฟ้า เวลามันร้องไม่อายใคร
แต่ฉันรู้ดีว่าคนจะไป ลำบากใจถ้าต้องเห็นน้ำตา
ไม่อยากให้เธอต้องเห็นน้ำตา

โหลดเพลงนี้

0 ความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น